شاپور بختيار، آخرين نخست‏وزير رژيم محمد رضا پهلوي، در سال 1293 به دنيا آمد. تحصيلات متوسطه بختيار در مدرسه فرانسوي بيروت سپري شد و در سال 1316 براي ادامه تحصيل راهي پاريس گرديد. دوران 8 ساله اقامت بختيار در پاريس، تاثيري عميق بر خلق وخوي او گذاشت. تاثيري كه توانست هويت فرانسوي را بر هويت ايراني او غلبه دهد، تا اين‏كه در سال 1318 ش با يك دختر فرانسوي ازدواج كرد. بختيار پس از دريافت دكتراي حقوق از دانشگاه سوربن، در 1324 بدون همسر و سه فرزندش به تهران بازگشت و به حضور شاه جوان راه يافت. از آن پس مدارج ترقي را در ادارات دولتي پيمود و با جبهه‏هاي سياسي متمايل به غرب، همكاري كرد. پس از كودتاي 28 مرداد، به جرم همكاري با حزب توده دستگير و 2/5 سال محبوس شد. بختيار در سال‏هاي دهه 1340 به پاس خدماتش در جبهه ملي دوم، از مراحم خاص دربار برخوردار گرديد و مديريت تعدادي از شركت‏هاي بنياد پهلوي را بر عهده گرفت. در حالي كه روند رو به رشد مخالفت مردم مسلمان با حكومت رژيم پهلوي هر روز شدت مي‏يافت، بختيار به عنوان آخرين تير تركش شاه، مقام نخست‏وزيري را عهده‏دار گرديد. اما او توانست اين سمت را تنها 37 روز حفظ كند. او در طول اين مدت كوشيد تا به كمك امپرياليسم آمريكا، رژيم در حال مرگ پهلوي را نجات دهد. وي در اين دوران كوتاه به طراحي توطئه‏هايي نيز مبادرت ورزيد كه طرح انفجار هواپيماي حامل حضرت امام خميني(ره) در مسير بازگشت به تهران از آن جمله بود. با سقوط رژيم پهلوي، شاپور بختيار، پس از يك دوره اختفا در تهران، با حمايت دست‏هاي مرموزي به خارج گريخت و عازم فرانسه شد. بختيار در فرانسه مورد حمايت كامل سرويس‏هاي اطلاعاتي غرب قرار گرفت و با تغذيه كلانِ مالي محافل صهيونيستي، نخستين فعاليت‏هاي توطئه‏گرايانه را عليه نظام نوپاي جمهوري اسلامي آغاز كرد. از مهم‏ترين اين توطئه‏ها، كودتاي نافرجام نوژه در تيرماه 1359 و طرح تجزيه خوزستان بود كه هر دو با شكست مواجه گرديد. شاپور بختيار نزديك به 12 سال به عمليات خيانت‏بار خود عليه آرمان‏هاي ملت و استقلال و تماميت ارضي جمهوري اسلامي ايران ادامه داد تا اينكه سرانجام در نيمه مرداد 1370 در 77 سالگي در ويلاي مسكونيش در حومه پاريس توسط افراد ناشناس به قتل رسيد.